Vandaag is jarig kunstenaar #KlaasGubbels 88 jaar! Van harte gefeliciteerd
NIEUW: Erik Zwezerijnen – Just hanging around Acrylverf op doek – Handgesigneerd – 2016 – 40 x 40 x 4 cm
Prettige jaarwisseling en wij wensen jullie een gelukkig en gezond 2022
Dag, het is weer zover helaas. Deze keer zagen we hem even niet aankomen en was het behoorlijk schrikken, wederom een volledige lockdown.
Maar goed, ons krijgen ze niet klein en ook hier komen we wel weer doorheen.
Gelukkig hebben we deze up to date website en kun je rustig kijken of er een voor jou interessant kunstwerk tussen zit. Ondertussen staan we als vanzelfsprekend klaar voor al jouw vragen via telefoon en e-mail. Mocht je tot aankoop over willen gaan dan gaan we er voor zorgen dat je er zo snel als mogelijk van kunt gaan genieten.
Laten we samen er het beste van maken en blijf gezond. En alvast prettige feestdagen.
Hartelijke groeten,
Rian en Olaf Wijman
06-22733388 / olafwijman@gmail.com
Een voor een vinden Dalí, Dumas, Picasso en Mondriaan hun plekje in Den Bosch. Waar, dat is te zien vanaf zondag 19 december in Het Noordbrabants Museum. En dit sterrenensemble is nog maar een begin.
Een invasie van grote namen in Het Noordbrabants Museum, daar word je vanzelf nieuwsgierig naar
In Expo 5 zoals het intern heet, hangt werk dat je straks als laatste tegenkomt bij de tentoonstelling De ontdekking van het heden, met een eerste greep uit de even uitgebreide als aansprekende collectie van de JK Art Foundation van Vugthenaar Jos Kosters, die het museum in permanente bruikleen krijgt. De blauw omlijnde tafel van Klaas Gubbels (Zonder titel, 1996) hangt er, op links geflankeerd door eenzelfde vorm in het rood van J.C.J. Vanderheyden (Rode poort, 1967) en even verderop nog een paar werken van de in 2012 overleden Bossche kunstenaar.
Met de tijd mee
,,Bij deze expositie ga je met de tijd mee, met per ruimte de focus op een bepaalde stijl en stroming. Van het eerste impressionistische en niet per se realistische werk van Renoir uit 1866 naar heel abstracte schilderijen en hedendaagse kunst hier in Expo 5’’, vertelt conservator Charlotte Hoitsma, dezer dagen nog volop bezig met het inrichten van de precies honderd werken tellende tentoonstelling.
,,De collectie van de JK Art Foundation biedt een mooi overzicht in de tijd, vandaar ook de titel De ontdekking van het heden. Het laat bijvoorbeeld zien hoe snel de overgang naar abstracte vormen is gemaakt, binnen een tijdsbestek van twintig jaar.’’
De expo is opgesteld in samenwerking met museum Singer Laren, waar de werken de afgelopen maanden te zien waren. Hoitsma: ,,In Laren hebben ze de werken een beetje geclusterd per thema, dus a-chronologisch. Wij hebben er een eigen draai aan gegeven en tonen alles wat zij heeft getoond plus nog wat extra.’’
Een van de items waar zij heel blij van wordt is Memoires van een vergeetal van René Daniels. De andere helft van een tweeluik – met blauw, wit, grijs en turquoise tinten – dat nu weer herenigd wordt met de rood, geel en donkerblauwe variant die Het Noordbrabants Museum al in bezit had. ,,Die twee hebben we nu bij elkaar gehangen, wat supermooi is om te zien.’’
Het tweeluik van René Daniëls is weer herenigd. Supermooi om te zien.
Behalve een spoedcursus westerse kunstgeschiedenis laat De ontdekking van het heden volgens het museum ook de kunst van het verzamelen zien. Geen ratjetoe, maar een samenhangend geheel waaruit een ‘grote kunstkennis’ blijkt en ‘een feilloos gevoel voor verfijning en kwaliteit’.
Werken uit de collectie van de JK Art Foundation zijn eerder in bruikleen gegeven aan musea in onder meer New York (MoMa, Jewish Museum), Osaka (The National Museum of Art), Parijs (Musée National Picasso), Tallinn (KUMU Art Museum) en Milaan (Fondazione Prada).
Topje van de ijsberg
Die honderd werken van onder anderen Brancusi, Picasso, Dalí, Miró, Kapoor, Eliasson en Dumas vormen slechts het topje van de ijsberg. Het Noordbrabants Museum krijgt er gefaseerd in totaal 550 werken bij uit de periode van 1500 tot nu. Boven op een bestaand bestand van zo’n 2000 schilderijen. Hoe dat in te passen, daarover wordt naar verwachting rond de jaarwisseling meer duidelijk, maar het ligt voor de hand dat buurman Design Museum Den Bosch verhuist.
Hoe dan ook, behalve een publiekstrekker van jewelste zorgt de collectie ook voor een aanzienlijke verbetering van de internationale bruikleenpositie van het museum. Voor het geval zij bijvoorbeeld weer eens een Jeroen Bosch in huis wil halen.
Snoepwinkel? Zeg maar gerust een snoepfabriek!
,,Deze collectie een snoepwinkel noemen, is nog zacht uitgedrukt’’, probeert Hans November, hoofd Collectie, Tentoonstellingen en Educatie, de euforie te duiden. ,,Ik zou eerder zeggen een snoepfabriek.’’ Een van de werken waar zowel hij als Hoitsma enorm naar uitkijken, is La grande buste rouge van de Italiaanse kunstschilder Amedeo Modigliani. ,,Dat is nu nog in bruikleen gegeven aan een museum in Wenen en komt later naar Den Bosch. Heel bijzonder.’’
Achtergronden over tentoonstelling
De ontdekking van het heden is te zien van 19 december 2021 tot en met 26 februari 2022 in Het Noordbrabants Musuem. Van de expositie is een catalogus beschikbaar. Iedere zondag geeft een museumdocent in een korte lezing meer achtergrondinformatie over de tentoonstelling. Wie liever nog even niet naar het museum gaat, kan gratis een online lezing volgen op 6 januari.
De cadeautjes van het toeval: Mark Brusse in Scheveningen Shapes of Silence. Beelden aan Zee, tot en met 6 maart 2022
De cadeautjes van het toeval: Mark Brusse in Scheveningen
Mark Brusse (1937) is Nederlander van geboorte, maar in de internationale kunstwereld is hij veel bekender dan hier. Daar moest wat aan gebeuren, vond museum Beelden aan Zee (Scheveningen), en daarom is er nu een grote overzichtstentoonstelling.
In zijn sculpturen verwerkt Brusse vaak gevonden objecten. Met veel smaak vertelt hij hoe collega-kunstenaar Klaas Gubbels ooit in een les aan de academie van Rotterdam uitlegde: “Alles kan kunst zijn, zélfs een olieverfschilderij.” Het werd hem niet in dank afgenomen door de studenten, die nu juist het idee hadden inmiddels aardig te kunnen schilderen.
‘Kunst staat voor verwondering’
Hans Romijn: ‘Kunst staat voor verwondering’
Kunst en zorg gaan hand in hand. Dat vindt Hans Romijn, afzwaaiend bestuursvoorzitter bij het Amsterdam UMC. Hij verleende actief steun aan de grootste naoorlogse kunstcollectie van Nederland, die te bewonderen is in de 40 kilometer lange gangen van locatie AMC. ‘Kunst gaat over menselijke waarde: empathie, aandacht en je inleven in een ander. Net als zorg.’
Volgens Hans Romijn, internist en sinds 2016 bestuursvoorzitter van Amsterdam UMC, leidt kunst tot verwondering. ‘En verwonderen betekent vragen stellen en nadenken over de antwoorden. Dat biedt rust.’
Romijn’s favoriet
Buiten het ziekenhuis heeft Romijn een favoriet historisch kunstwerk waar hij altijd naar terugkeert: De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp, dat Rembrandt in 1632 schilderde. Bij dat werk gaan er wel tien dingen door hem heen: ‘Het terugkijken in de tijd, de start van geneeskunde, de fascinatie in de ogen van de geneesheren, de man op tafel die de doodstraf kreeg waarna zijn lichaam ter beschikking is gesteld voor de jaarlijkse openbare anatomische les… En alles staat in dat ene licht. Dat licht is net als het licht in een moderne operatiekamer: gericht op de patiënt met iedereen daaromheen. Eigenlijk heel intiem. Dat zie je ook op dit eeuwenoude schilderij. Na de operatie doet iemand het gewone licht aan en ben je opeens uit die setting, terug in de wereld.’
Rust
Hans Romijn sluit zijn medische loopbaan na 48 jaar onderwijs, onderzoek en patiëntenzorg per 1 januari 2022 af. Hij verlaat het markante gebouw dat in 1983 opgeleverd werd als het grootste gebouw van Europa. Het AMC-gebouw – een en al beton – wordt volgens Romijn door velen als lelijk ervaren. ‘Op een van de grote pleinen in het gebouw hebben we daarom het kunstwerk ‘The way to go’ van Roy Villevoye gehangen, met enorm grote foto’s van voeten. Door de vele kunstvormen in het gebouw verandert het beton voortdurend van sfeer, waardoor de bezoeker en medewerkers verrast worden en even blijven staan. Je moet een soort rust hebben om ernaar te kijken – of je krijgt het erdoor. En dan sta je opeens open voor gedachten en gevoelens waarvoor je denkt geen ruimte te hebben als je elke tien minuten een nieuwe patiënt ziet.’
Kunstonderwijs
Volgens Romijn is dat de kracht van kunst. ‘Kunst staat voor menselijke waarden: empathie, aandacht en je inleven in een ander. Net als zorg. Daar hoort verwondering bij. Je kunt geen goede wetenschapper of dokter zijn zonder verwondering. Hoe je naar kunst kijkt, zo moet je naar een mens, naar je patiënt kijken. Met een open blik, dan zie je de details die je anders mist. Het zijn waardes die we als beroepsgroep nodig hebben om ons werk goed te doen.’ Daarom vindt hij kunstonderwijs aan medicijnenstudenten essentieel. ‘Kunststudenten zien iets anders dan medicijnenstudenten door verschil in achtergrond, studie, kennis. Je bewust zijn van het feit dat je kijkt vanuit je eigen context opent je vizier, je kijk op de wereld.’
Eerste hulp
De kunstcollectie in het Amsterdam UMC raakt op deze wijze zorgverleners, studenten en onderzoekers binnen de universitaire instelling, maar ook patiënten en bezoekers die met grote levensvragen rond ziekte en gezondheid binnenkomen. De kunst in het UMC-gebouw is daarom ook meer dan zomaar een verzameling kunstobjecten, het is een collectie die specifiek door de zorginstelling wordt ingezet voor de gebruikers ervan.
Romijn geeft een voorbeeld: ‘De afdeling spoedeisende hulp, vaak een kille ruimte waar het stresslevel van de wachtenden zeer hoog is, heeft bij ons een wandvullende video-installatie van Jacco Olivier die langs de muur schuift. Een Healing Environment waarbij temperatuur, kleuren en beelden rustgevend werken. Het brengt afleiding waardoor stress wordt afgebouwd, wat bijdraagt aan de zorg. Het nut van kunst moeilijk meetbaar? Misschien, maar er zijn onderzoeken genoeg met wetenschappelijke bewijzen. Neem alleen al de dalende bloeddruk bij het inzetten van muziek tijdens CT-scans bijvoorbeeld.’
Schenking
Hoewel Romijns eigen smaak niet bepalend is voor het beleid en de collectie, schonk hij recentelijk wel een kunstwerk aan het medisch centrum: een grootscheeps lichtobject bestaande uit de woorden ‘TODAY I LOVE YOU’. ‘Vanwege het Amsterdams Light Festival hing dat een paar weken op de gevel van het UMC, dat was in de eerste covid-golf. Opeens was het weg, ik ben erachteraan gegaan om het te kunnen kopen. Ik vond het zo passen bij die periode, het was zo heftig hier in het ziekenhuis. ‘Today I love you’ is ietwat vervreemdend: ‘Hou je vandaag wel van me, morgen niet?’ Het geeft iets tijdelijks aan, het betreft het hier en nu. Maar het spreekt vooral waardering en aandacht uit voor een ander. En aandacht staat voor het leven.’
Lees ook: De rijke geschiedenis van kunst in het Amsterdam UMC.
Dit artikel is geschreven door Marian Vleerlaag in opdracht van het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA), Cultuur Oost Gelderland en Kunstloc Brabant. Zij slaan sinds 2019 de handen ineen om de kracht van kunst in de zorg onder de aandacht te brengen.
Opinie: ‘Kunstadacemies moeten hun studenten beter voorbereiden op het leven na de opleiding’
Veel afstudeerders van kunstacademies ervaren een harde, stressvolle landing op de arbeidsmarkt. In deze onzekere tijd verdienen zij het meer grip te krijgen op hun eigen toekomst, stelt Sepp Eckenhaussen. Academies zouden studenten beter moeten voorbereiden.
Amalia, de Venus van Botticelli en de Mona Lisa van Da Vinci
De goud golvende haren rijmen met Botticelli’s Venus, die staand op haar schelp wordt geboren uit het schuim van de zee. Het licht dat neervalt op schouders en gezicht doet Amalia met Bijbelse allure oplichten in de duistere omgeving, alsof ze een uitverkorene is – maar ook alsof de zekere eenzaamheid die aan haar toekomstige positie kleeft haar schaduw vooruit werpt. Overeenkomst met Mona Lisa van Da Vinci. Waar de lyriek tekortschiet, is bij het gezicht van Amalia. De vage glimlach op haar lippen roept vergelijkingen op met Da Vinci’s Mona Lisa, bij wie je, hoe vaak je haar ook bekijkt, nooit helemaal zéker bent of ze lacht, of dat de kunstenaar haar alleen die suggestie heeft meegegeven.