Over Poppe Damave

Poppe Harmanus Damave, (Groningen, 21 januari 1921 – Bonn, 18 augustus 1988), was een Nederlands kunstschilder, aquarellist, tekenaar, etser en illustrator.

Poppe Damave verhuisde in 1926 naar Haarlem. Hij studeerde vijf jaar aan de Kunstnijverheidsschool in Haarlem en was leerling van de schilders Henri Boot en A. J. Grootens. Een groot deel van zijn leven werkte Poppe in Haarlem als kunstschilder aan de Lange Herenstraat en woonde hij op het Donkere Spaarne.

Hij schilderde, tekende, aquarelleerde en etste in impressionistische stijl en wordt gerekend tot de ‘Haarlemse Vijftigers’ waar ook Anton Heyboer en Frans Verpoorten deel van uitmaakten. In 1947 exposeerde hij in het Frans Hals Museum in Haarlem met ‘Haarlem Jonge Kunst’.

Poppe Damave was lid van Arti et Amicitiae in Amsterdam, de Hollandse Aquarellisten Kring, De Nederlandse Kring van Tekenaars en De Groep (Haarlem) waarvan hij zestien jaar voorzitter was. Tevens was hij lid van Kunstenaarscentrum Bergen (KCB Bergen – NH)) en het Genootschap van Beeldende Kunstenaars in Haarlem ‘ Kunst zij ons Doel’.

Zijn werken bevinden zich onder meer in het Rijksprentenkabinet in Amsterdam, het Stedelijk Museum, Het Stedelijk Museum Alkmaar, het Frans Hals Museum in Haarlem, het Singer Museum in Laren, Museum van Bommel van Dam in Venlo, het Stedelijk Museum in Bristol, het Jones Hospital in Londen, het Georgia Museum of Art in Athens (Georgia – VS), de Gemeentelijke Collectie Osnabrück, de Historische Vereniging Oud in Heiloo en de Rijkscollectie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *